jueves, 25 de agosto de 2016

02.07.2016 L´IBON DE L´ACHERITO (1.870 M.)

¡¡Ola qué tal plantatz!! Con ista cursa imos a zarrar a salida montanyera d´o zaguer cabo de semana de chunyo.  Ya yera sabado y ya no teneba guaire tema de conversa con Super Fer, asinas que vinioron dende Zaragoza Chorche y Fido pa aduyar-nos.  ¡¡Mas fusta pa la chera!!  
Hue nos asperaba l´Ibón de l´Acherito.  Salindo dende Guarrinza dica o refuchio que ye a la fin d´a clamor de l´Acherito y dende astí fer l´ascensión a l´ibón pa dimpués tornar por o Puerto d´o Palo.



CURSA CIRCULAR
DISTANCIA:  11 KM.
DESNIVEL:  650 METROS
DIFICULTAT:  MEYA
HORAS DE MARCHA:  5 HORAS 




Empecipiamos en Guarrinza, ya sabetz, Echo, Ciresa, Camping d´Oza......Fa un día sobrebueno y
t´a val ye venida una ripa de chent.  ¡Y a mirar qué clica somos feitos!  ¡Hahaha!  Hue nos aspera un día a saber-lo de bueno.







Imos dica o parking d´a Mena.  Veyerás un sinyal con varias direccions.  ¡¡Para cuenta!!, porque denguna no ye la que has de seguir.  En primeras, cal pillar o camín que fa puyada enta o Puerto d´o Palo, y bells metros enta debant, chiramos t´a ezquierda pa continar por una endrecera en o costau dreito d´o río.   Isto ye a clamor de l´Acherito y como veyes en a foto, en o fundo tendremos contino a referencia d´o Mallo Acherito.  Por un regular, a chent puya y baixa por a canal d´o Puerto d´o Palo, pero por astí nusatros nomás tornaremos.  Atra opción ye que si tiens curiosidat, puetz acercar-te dica o dolmen d´as Ferrerías que ye una mica mas enta alto.














A clamor ye toda verde, repolida, como un gran prau.  Ye cutiano trobar-se-ie o bestiar pastando.  En un ratet, por a mesma endrecera cruzamos a o costau ezquierdo de l´arrigachuelo.  Por iste costau, bi ha carrerons que talment faigan que t´entivoques. Mesmo yo, ixe día me trafuqué.  Pero garra problema, fer una aturada, golladeta arredol tuya y seguir a marcha por o puesto correcto.




Y a la fin d´a clamor plegamos en un cubillar que fan servir os pastors, an que cal chirar a man dreita.  Dende aquí, enta alto, en diagonal, contino y sin aturar, plegaremos en l´ibón.  Será o tramo más duro, pero nomás un ratet. ¡¡Que isto ye una gambadeta pa tu!! ¡¡No te´n faigas!!


Y aquí somos totz a l´arreu, ¡prou que sí!, como tos deciba, contino y sin aturar.  Bi ha bell par de lomas y a la fin empecipias a veyer as tucas que rodian a l´Acherito.  
Tos presento a o sinyor Ibón de l´Acherito, l´ibón mas occidental d´os Pirineus.  Pa yo, y isto ye a mía opinión, encara que no en haiga visto guaires, iste ye o mas bonico y con diferencia.  Ye a tercer vegada que viengo y a primer que lo veigo.  Por un regular, como fa buega con Francia, ye cubierto con a boira preta. Mesmo hue bi´n ha, pero una mica mas alta.


En una zaguer esfugada prebo de puyar dica a Penya de l´Ibón, que ye a d´a ezquierda de tot.  Plego en o collau pero a boira preta no me deixa continar, asinas que foi bellas fotos y enta baixo.  Pa rematar, me torno una mica barrenau y foi a baixada correndo.  Plego emocionau en l´ibón, iste ratet correndo he desfrutau como un nino.  Entremistanto istos tocins ya han chentau y agora son fendo-se una clucadeta.  



Sin aturar un inte y aproveitando que soi bien sudau, me foi un banyo en l´ibón.  L´augua ye fredisma y encara que tampoco no fa guaire calor.... buff.... mereixe a pena venir nomás por o banyo.  Pero para firme cuenta, porque en istas auguas viven uns anfibios muit rarizos y muit fieros.  Y quan sienten rudios en istas tranquilas auguas, dispiertan y miran d´espantar-te.  No te minchan ni cossa, pero ¡¡holio!! yo salié de l´ibón a escape.  Mira-te a suya tactica, en primerías acucutan o tozuelo y de camín van a por tú.  ¡¡hahahaha!!

A la fin a boira preta se´n va y nos regala ista bonica envista de l´Acherito.  Nusatros tamién nos n´imos que femos tarde y ista nueit queremos ir t´o PIR en Echo.
En ringlera dende o Chipeta alto dica o Mallo Acherito 














Con l´Acher en l´horizont imos enta baixo.  Qué maho ye, con ixas tierras royas en as suyas faldas...Soi namorau d´ell como si fuese una muller.  Qué barrenada, hahaha.
















Poquet a poquet, continamos baixando por ista marradeta dica enlazar con o camín que viene d´o Puerto d´o Palo.  Nomás manca seguir-lo tranquilament y a la fin, en un ratet plegaremos en l´auto.

Ista d´a dreita, ye a antiga parient d´os anfibios de l´ibón.  A evolución d´as especies ha estau millor pa uns que no pa atros. Puet estar que o contacto con l´augua los torne mas fieros y talment a perda d´a coda.  Qui sabe.



Con ista fateza rematamos a cursa.  Me foi a saber-lo de contento porque a la fin he penchau una cursa d´un ibón y encara mas por estar iste.  Como siempre chiquetz, que tos faiga goi y ¡¡fetz-tos-la!!  ¡¡Besetz!!

No hay comentarios:

Publicar un comentario