jueves, 21 de julio de 2016

11.06.2016 CIRCULAR VAL D´ECHO: CHIPETA ALTO-PIEDRAFITA-QUIMBOA

¡¡¡Ola, ola!!! Que iste estiu Ibons y Crabas s´ha tornao barrenau con a montanya.  Fa unas semanas nos fotiemos un buen sobo en a Val d´Echo.  Feba días que no nos n´ibanos t´os Pirineus y nos aganaba a saber-lo.

CURSA CIRCULAR
DISTANCIA:  17 KMS.
DESNIVEL+:  1.300 MTS.
DIFICULTAD:  MEYA
HORAS DE MARCHA:  6,30 H.


Pasaus Echo y Ciresa, continamos por a Boca de lo Infierno, deixando dezaga o camping d´Oza.
Luego femos o nuestro primer contacto animal d´a chornada.  ¡Hahaha! ¡veyeretz la que nos i aspera!






2 kms. dimpués d´o camping d´Oza, arribamos en un prau do aparcamos  l´auto.  Dreito bi iríanos ta Auguas Tuertas.  Nusatros imos t´a ezquierda y en cruzar o río en iste cruce de camins iremos dirección Zuriza por a GR-11 y no la deixaremos dica o collau d´o Piedrafita.






Pa empecipiar tenemos buena costera. Veyemos a lo leixos o Chipeta Alto, a primer tuca de hue.  En primeras pareixe embolicau, pero no tien guaire dificultat.  Deixamos a la dreita a clamor de l´Acherito y a monico a monico enta alto.  Paratz firme cuenta, que o bestiar fa muitos carrerons.   A vegadas o mesmo sender no se veye.  Pero no tos ne faigatz porque contino veyemos as tucas que imos a fer, asinas que ye difícil de perder-se.  Y antimás, gosa estar o mesmo sender. 

De camín plegamos en o cubillar de Lo Sabucar y ¡¡guarda qué sorpresa nos i aspera!!  Una ovella bien chicorrona nos fa a bienvenida.  Tan bonica ye, que ye imposible de no chugar con ella.  A mai,  ye amanada a morir adintro d´o refuchio u ixo pareix. No fa guaire buena farcha, pobreta.
Y tanto femos o fato con a ovelleta, que a la fin se´n viene con nusatros.  Y ye que tien muita fambre. Nos lamina os didos, as mans, rosiga as cuerdas d´as muchilas. Hehe, qué bonica, encara me foi alcordanza d´ella.  

¡¡Y prou que sí!! astí ye, como buen pastor, cudiando d´o mío rabanyo.  Poco dimpués, nos trobemos con un francés y a pobre se´n fue con ell.  ¡¡Buen viache amiga!!
Y agora, mira-te enta debant  o Sobarcal, l´Acherito, o Chinebral de Gamueta....  Pareix que sigan fendo ixena.



¡¡Paratz cuenta chiquetz!!  En royo, alto u baixo o camin dica o collau d´o Piedrafita.  Prou fácil.  T´a ezquierda o Chipeta, ¡¡repoliu!!





A semana que i estiemos yera a que i puyaban os rabanyos dende tierra baixa.  Calió rodiar-lo pa no emprenyar-lo.  ¡¡Hahaha!! y tamién porque no confitabanos en o fascal de crabas que bi heba.





Plegamos en o collau d´o Piedrafita.  Enta l´atro costau a baixada dica Zuriza con a Penya Ezcaurre en o fundo.  L´ascensión dende Zuriza ye prou diferent, ye mas suau.  A yo me fa muito mas goi de puyar-ie dende Guarrinza, sin garra dubda.







Y aquí fendo a zaguer esfugada antes de fer tuca en o Chipeta.  Infatigable Raúl.  Dezaga d´ell o Piedrafita y o Quimboa.   



En a tuca d´o Chipeta.  Chusto plegar-ie se metió una buena boira preta.  En un ratet s´en fue, hehehe, quan ya yeranos tornando, gosa pasar.....








Dende o Chipeta tornamos dica o collau, pos hemos de fer toda a cresta por o Piedrafit y o Quimboa. Que polida ista foto en o Quimboa, veyemos a punta d´o Chipeta, o Castiello d´Acher y o Bisaurín. En Auguas Tuertas fa boira preta, qué raro....
L´Acherito, l´Ibón de l´Acherito, o Puerto d´o Palo, a dentrada en Auguas Tuertas.  No ye un día guaire soleau, pero as envistas no desmereixen brenca.
Femos una golladeta enta dezaga y veyemos a cresta que venimos fendo.  Siempre por o canto , contino con unas envistas repolidismas.  Unatra vegada l´Acher, o Bisaurín,tamién o Penya Forca, os Alanos.


Quan rematamos de recorrer a cresta cal baixar por ista tartera.  A monico a monico y plegaremos en o collau d´Anzotiello.  O Chamanchoya siempre cusirant, ya en a provincia de Nabarra, con ixa forma piramidal tan caracteristica.  Cudiao con os cantals d´ista tartera.  Ye prou facil d´esbarizar-se y fer-se mal.  De feito, yo me facié una buena nafra en a garra con un.








Y nomás manca tornar por a clamor d´Anzotiello dica a clamor de l´Acherito, plegando a escape en Guarrinza.  Agora tot fa baixada.  Calió ir con cudiau por a nafra que me facié, pero con tot y con ixo, a tornada ye tant sencilla que no bi habió mica problema.


D´ezquierda a dreita tot o nuestro recorriu a mas de dos mil metros d´altaria.  Con todas as tucas feitas y os dos collaus, o Chipeta Alto, o Piedrafita y l´Anzotiello.




Y os caballos que tamién tienen o suyo chicorrón puesto pa pastar en a val.  ¡¡Mahismos!!








Y continando con o nuestro refirme de hue a o mundo animal, mira-te istas engardaixinas chugando u fendo as suyas cosas, ¡¡qué me sé yo qué fan!! Encara no charro con as engardaixinas, ¡¡pero tot puet estar!! Talment entiendan l´aragonés......prebaré unatro día, ya tos diré. ¡¡Hahaha!!




Quan dentramos en a clamor de l´Acherito de camin plegamos en Guarrinza.  Con o Castiello d´Acher foi uellos de caparra, qué puedo fer, ye a mía debilidat.  ¡¡Ya bi iremos ya!!  ¡¡Pero que no adubo chiquetz!!








Y malas que rematamos nos ne femos una en a tabierna d´Oza, que dimpués d´o sobo de hue ye prou, prou mereixida.  Y no t´en faigas que as envistas no van en o pre.  Si quiers ya sabes... ¡¡viene-te-ne!!




¡¡Pos ixo mesachada!!  Atra mas que tenemos en a pocha.  Pa fer ista, paratz firme cuenta que hetz de plantar haques.  Ibonsycrabas no se fa responsable d´as barrenadas que faigatz.  ¡¡Hahaha!!  Como hetz visto, no ye miaha embolicada pero repito, cal estar prou bien fisicament.
¡¡Una vegada mas, besetz y abrazos!! ¡¡y que sigatz felices!!

No hay comentarios:

Publicar un comentario